گالوانیزه چیست ؟

گالوانیزه کردن/گالوانیزه کردن چیست؟ گالوانیزه کردن یا گالوانیزه کردن (یا گالوانیزه کردن که معمولاً به آن گفته می شود) فرآیند اعمال پوشش محافظ روی روی آهن یا فولاد برای جلوگیری از زنگ زدگی است. رایج ترین روش گالوانیزه گرم است که در آن بخش های فولادی در حمام روی مذاب غوطه ور می شوند.

چگونه گالوانیزه از زنگ زدگی جلوگیری می کند؟ گالوانیزه به روش های مختلفی از زنگ زدگی محافظت می کند: سدی را تشکیل می دهد که از رسیدن مواد خورنده به فولاد یا آهن زیرین جلوگیری می کند. روی به عنوان یک آند قربانی عمل می کند به طوری که حتی اگر پوشش خراشیده شود، فولاد در معرض دید همچنان توسط روی باقی مانده محافظت می شود. روی از فلز پایه خود با خوردگی قبل از آهن محافظت می کند. سطح روی با جو واکنش می دهد و یک پتینه فشرده و چسبنده را تشکیل می دهد که در آب باران نامحلول است.

تاریخچه گلدانی گالوانیزه

در سال 1780، یک ایتالیایی به نام لوئیجی گالوانی، پدیده الکتریکی انقباض عضلات پای قورباغه را در تماس با دو فلز غیرمشابه، یعنی مس و آهن، کشف کرد. گالوانی به اشتباه به این نتیجه رسید که منبع برق در پای قورباغه است. اصطلاح گالوانیزه کردن (یا گالوانیزه کردن) در فرهنگ لغت ظاهر شد که تا حدی به کار انجام شده توسط مایکل فارادی مرتبط است. در سال 1824، سر همفری دیوی نشان داد که وقتی دو فلز غیرمشابه به صورت الکتریکی به هم متصل شدند و در آب غوطه ور شدند، خوردگی یکی تسریع شد در حالی که دیگری درجه ای از محافظت را دریافت کرد. در سال 1829، هنری پالمر از شرکت بارانداز لندن، حق اختراع «ورقه‌های فلزی تورفتگی یا موج‌دار» را دریافت کرد، کشف او تأثیر شگرفی بر طراحی صنعتی و گالوانیزه کردن داشت. در سال 1836، سورل در فرانسه اولین پتنت را برای فرآیند پوشش فولاد با فرو بردن آن در روی مذاب پس از اولین تمیز کردن، به ثبت رساند. او این فرآیند را با نام «گالوانیزه کردن» ارائه کرد. علاوه بر ثبت اختراع سورل در سال 1836، یک پتنت بریتانیایی برای فرآیند مشابه در سال 1837 به ویلیام کرافورد اعطا شد. اگرچه نامشخص است، اما تصور می شود اولین استفاده از آهن راه راه گالوانیزه برای نیروی دریایی در پمبروک داکس، ولز در سال 1844 باشد. در اواسط قرن نوزدهم، ورق های آهن راه راه گالوانیزه در بریتانیا هیجان انگیز و پر زرق و برق به نظر می رسید. مفهوم افزودن سختی به ورق های آهنی نه تنها امکان ساخت سقف های با دهانه وسیع را بدون نیاز به دیوارهای باربر دست و پا گیر می داد، بلکه در محیطی ساخته شده که سنگ و الوار بر آن تسلط دارند نیز جدید به نظر می رسیدند. مواد بازتابنده نقره ای نشانه پیشرفت و موفقیت صنعت بود.